Psychoterapia DDA

Termin DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików) odnosi się do osób dorosłych, które wychowały się w rodzinie, gdzie przynajmniej jedno z rodziców nadużywało alkoholu. W rodzinie alkoholowej dzieci narażone są na przeżywanie bolesnych, często traumatycznych doświadczeń związanych z życiem w nieustannym lęku i nieprzewidywalności czy doświadczaniem przemocy. Wiele naturalnych i ważnych potrzeb dziecka nie było możliwe do zaspokojenia w tych warunkach. Potrzeby te jednak domagają się zaspokojenia w życiu dorosłym. Często jednak z powodu braku umiejętności realizowania ich w sposób zdrowy Dorosłe Dzieci Alkoholików doświadczają szeregu trudności i problemów w swoim życiu. Celem terapii jest zatem uwolnienie się od śladów przeszłości i osiągnięcie dojrzałości, rozumianej jako zdolność do opiekowania się samym sobą, wspierania siebie, tworzenia bliskich relacji z innymi ludźmi oraz konstruktywnego radzenia sobie z aktualnymi trudnościami.

Oto niektóre cechy i tendencje wspólne dla Dorosłych Dzieci Alkoholików:

• poczucie niskiej wartości, atrakcyjności i negatywny stosunek do siebie,
• gotowość do bardzo surowego oceniania siebie i swojego postępowania,
• przymus kontrolowania sytuacji,
• poczucie winy przy robieniu czegoś dla siebie,
• trudności w przeżywaniu zadowolenia z siebie, nawet w przypadku jednoznacznych sukcesów, skłonność do przypisywania swoich sukcesów okolicznościom zewnętrznym,
• obawa przed porzuceniem przez bliską osobę,
• lęk przed założeniem własnej rodziny,
• trudności z zaufaniem innym ludziom,
• poczucie wyobcowania, odmienności i odizolowania od innych ludzi,
• trudności z rozluźnianiem się i ze spontanicznym angażowaniem w zabawę,
• podatność na zranienie uczuciowe i obawa przed okazywaniem swoich uczuć,
• obawa przed konfliktem i okazywaniem gniewu,
• impulsywne zachowania i reakcje,
• trudności w określeniu tego co jest normalne i zdrowe we wzajemnych kontaktach między ludźmi,
• ,,czarno-białe” widzenie świata w trudnych sytuacjach,
• skłonność do nałogów i przymusowych czynności (palenie tytoniu, picie alkoholu, objadanie się lub głodzenie, zażywanie środków uspokajających, agresywne reakcje, obgryzanie paznokci, dręczące nawyki jak sprzątanie, częste mycie, itp.).